جدا مانده

امروز بعد از اتمام اولین ترم عربی یه آهنگو خودم ترجمه کردم. به غایت ذوق دارم! :)) استاد می‌گه: این‌طوری که تو فقط آهنگ‌ها و شعرها رو می‌خونی فقط لغات عاشقانه‌شو یاد می‌گیری! اصلا عربی زبان عاشقیه دیگه! حیف نیس زبانی که شعارهای سعاد صباح و نزارقبانی رو داره، تو دنیا نماد خشونت باشه؟ آهنگ ماحبک بعد روح از کاظم الساهر متاسفانه مرورگر شما، قابیلت پخش فایل های صوتی تصویری را در قالب HTML5 دارا نمی باشد. توصیه ما به شما استفاده از مروگرهای رایج و بروزرسانی آن به آخرین نسخه می باشد با این حال ممکن است مرورگرتان توسط پلاگین خود قابلیت پخش این فایل را برای تان فراهم آورد. param name="AutoStart" value="False"> لاتزعل أنا أمزح شوق اللـ بالقلب یفضحأنا مثل الطفل أفرحاذا تضحک یامحبوبیتعال واغفى فی صدریأشمّ عطرک تشمّ عطریحلاة الهوى یاعمریلمّا اثنینا نذوب قهر نکن، دارم شوخی می‌کنم!شوق قلبم همه‌چی رو رو می‌کنه عزیزم وقتی می‌خندی مثل بچه‌ها ذوق می‌کنمبیا و روی سینه‌ام دراز بکش تا من عطر تو رو بو کنم و تو عطر منوو زیبایی عشق رو وقتی هر دو درش ذوب می‌شیم ببینیمماریدک بعد روح ماحبک بعد روحماشیلک وسط جدا مانده...

آدم‌ها هم‌دیگر را نمی‌شناسند! هیچ‌کس کسی را نمی‌شناسد مگر این‌که عمیقا دوستش داشته باشد! به محض جاری شدن محبت چشم‌ها حکم تلسکو‍پ را پیدا می‌کنند و تمام حرکات و سکنات محبوب را رصد می‌کنند. و ذهن چه حجم عظیمی از قدرت پردازشش را صرف تحلیل این حجم از ورودی می‌کند! هر چه محبت بیشتر شناخت بیشتر. مجنون واقعی لابد لیلی را به‌تر از خودش می‌شناسد! شخصیت محبوب را چنان ذره ذره آنالیز کرده که بازخوردش را در قبال تمام اتفاقات عالم [از هر آن‌چه که اتفاق افتاده تا آن چه هنوز به وقوع نپیوسته] پیش از او می‌داند. خوب می‌داند کی منحنی لبانش پیام‌آور رضایت چه زمانی شرم غیرقابل پنهانش و کی جایگزین حرف‌های نهفته‌اش است. او این همه راه را نمی‌رود تا در دل محبوبش همان جایگاهی را پیدا کند که یار در دل او دارد! می‌رود چون راه او، خصائصش و نوع رفتارش را نیز دقیقا به اندازه‎ی خودش دوست دارد. خوب می‌داند چگونگی بودن و زیستن مورد پسندِ محبوب را، رسم عاشقی به سبک اختصاصیش را، چگونگی محبت و التیام زخم‌هایش را... آدم‌هایی که این‌ها را بلد نیستند یعنی به اندازه‌ی کافی شناخت ندارند و شناخت ندارند چون به اندازه‌ کافی عاشق نیستند! آدم‌ها را باید زیاد دوست داشت! آن‌قدر که بلدشان بود... جدا مانده...